MONIQUE EN WERNER s DROOM PROJECT

France4U: Jullie hebben een bijzonder verhaal over een droom die werkelijkheid werd. Kun je ons vertellen hoe het begon?
Monique: Stiekem hebben we allemaal wel een droom waarvan we denken dat het nooit werkelijkheid kan worden. Zo’n droom had ik ook: een huisje op het platteland in Frankrijk. Ik was zeker dat dit nooit zou lukken en voor altijd een droom zou blijven. Daarom had ik het ook nooit met mijn vriend besproken want we wisten allebei wel dat een huis kopen er voor ons nooit in zou zitten, laat staan in het buitenland!
Toen ik op een dag toch in een opwelling op Google intypte “huis platteland Frankrijk” kreeg ik uiteraard veel hits. Ik klikte zonder nadenken op de eerste link en prompt bij de eerste foto die ik zag kwam mijn droomboerderij op het scherm! Ik zeg bewust “mijn” want zoals gezegd, we hadden dit thuis nooit besproken. Maar dit was hem! Weliswaar compleet vervallen en half ingestort, maar hoe gek het ook is, ik keek daar doorheen en zag mijn droomhuis staan. Ik was op slag verliefd. Dankzij de staat van het huis was de prijs ook haalbaar! Ik zag ons al helemaal zitten in Frankrijk.

France4U: Hoe reageerde je vriend toen je hem dit liet zien?
Monique: Toen mijn vriend ’s avonds thuiskwam liet ik hem de foto van de boerderij zien met de woorden “Kijk, leuk he? Zal ik het kopen?” Hij vond het prachtig en zei gekscherend “Regel het maar”. Nou, dat liet ik mezelf geen twee keer zeggen! De volgende dag had ik al contact met Chris van France4U en 9 dagen later hebben we de boerderij gekocht.

France4U: Hoe pak je zo’n groot project aan en hadden jullie al kennis van de Franse cultuur of taal?
Monique: Niet wetend waar we aan begonnen, geen enkele kennis over de Franse cultuur, geen idee wat ons te wachten stond (en of het huis überhaupt nog te redden was), zijn we vol goede moed aan de verbouwing begonnen. De streek kenden we niet, de taal waren we amper machtig. Budget dat hadden we na aanschaf ook nauwelijks over. Maar zoals mijn vriend zei: de bouwmaterialen liggen op de grond, we hoeven het alleen maar terug op te bouwen. Zo naïef en onbezonnen zijn we aan ons avontuur begonnen, wat achteraf waarschijnlijk ook maar goed was. Als je gaat lezen op internet dan kom je allerlei spookverhalen tegen die je best wel eens kunnen afschrikken. Zonder nadenken zijn we erin gesprongen. We weten dat we samen goed kunnen klussen en daar plezier in hebben. Dat was voor ons het enige wat belangrijk was. De rest zouden we gaandeweg wel zien. Of we er definitief wilden gaan wonen of dat het een vakantiehuis zou worden, zelfs daar hebben we niet over nagedacht of over gesproken.

Wat voor ons telde was dat het een magnifieke plek was, met prachtig uitzicht over een vallei. Kilometers ver kijken we weg, alleen op de wereld met slechts de koeien zo ver we kijken kunnen. We wisten al binnen enkele dagen dat dit onze droomplek is. De rust, de ruimte, de vrijheid, de natuur, de koeien die elk ochtend en avond pal aan onze achtertuin staan. Alles was even prachtig! Ik kon na lange tijd weer ademen!

France4U: Hoe werden jullie ontvangen door de lokale bewoners?
Monique: We zijn in een klein gehuchtje in Bourgogne belandt, met slechts drie huizen en bij ons huis stopt de weg. Dit betekent dan ook dat iedereen afhankelijk is van elkaar en elkaar helpt waar mogelijk en nodig. Dat hebben we geweten, want na 2 jaar niets aan de tuin doen, staan de bramenstruiken blijkbaar meters hoog en lang. Dan blijkt een tuin van 3.000 M2 tuin toch even een uitdaging die we over het hoofd hadden gezien. Gelukkig kwam daar de buurman met grof geschut in de vorm van een tractor met maaimachine erachter die binnen een uur de tuin weer begaanbaar heeft gemaakt voor ons.

De locals blijken allemaal even aardig, behulpzaam en attent. Om eerlijk te zijn hadden wij een compleet ander beeld bij de Fransen. Ik dacht altijd dat ze stug en onvriendelijk zijn, maar niets blijkt minder waar. Zonder hulp van de buurman hadden wij nu nog zitten huilen tussen de bramenstruiken! Wat erg leuk was om te ontdekken, was dat zowat iedereen in de wijde omtrek ons huis kent. En van iedereen kregen we dezelfde reactie als we vertelden dat wij de nieuwe eigenaren zijn: Bonne chance. Na de zoveelste Bonne change, kregen we toch de bange vrees dat we misschien echt een miskoop hadden gedaan. Naarmate de weken verstreken ontdekten we dat men juist heel blij was met onze komst en het geweldig vond dat iemand eindelijk die ruïne weer eens op wilde bouwen. En zo kregen we van alle kanten hulp van de locals. Mensen kwamen kijken, waren nieuwsgierig, deelden ons geluk, gaven ons tips en hielpen met machines als het te zwaar werd voor ons. We werden zelfs al opgenomen in de familie en mochten mee naar het familiebos om hout te kappen voor de winter. Ik kan je zeggen, dan voel je jezelf echt welkom!

France4U: Wat waren de grootste uitdagingen tijdens de verbouwing?
Monique: Het puin is geruimd, de muur is terug opgebouwd, het dak is vervangen, de tuin is begaanbaar, het woonhuis is leefbaar. We hebben nog heel veel werk aan de winkel maar de druk is nu van de ketel. Het kan niet meer verder instorten en we hebben een geweldig mooie plek waar we met veel plezier nu onze tijd doorbrengen. Waar we dachten dat dit nooit voor ons was weggelegd, leken de Goden ons aan alle kanten te helpen. Zo hebben we prachtig weer gehad tot ruim half november. De dag nadat het dak erop lag, kwam de regen, storm en zelfs sneeuw.

France4U: Jullie hebben veel bereikt in korte tijd. Hoe ziet de toekomst eruit?
Monique: Hoe de toekomst eruit gaat zien, dat weten we nog niet. Een mens mag altijd dromen en soms komen die dromen blijkbaar zelfs uit. Mijn droom nu is, om mijn werk als personal coach met inzet van paarden voort te zetten op de boerderij. Een plek waar mensen met zijn tweeën heen kunnen komen om een combinatie te ontvangen tussen vakantie, persoonlijke ontwikkeling, coaching en leuke ritjes te paard. Dat kan heus nog jaren duren, maar een mens mag dromen toch?

France4U: En of een mens mag dromen, voor velen is dit echt een droom. En wat zijn de stappen op korte termijn?
Monique: Voor nu is het even goed. We gaan genieten van wat we tot op heden hebben opgebouwd en vanaf nu is alles wat we doen een extra. De basis is klaar, nu is het een kwestie van mooi maken en verder opbouwen. Na deze marathon van vier maanden keren we even huiswaarts naar Nederland om bij te komen en tot besef te komen van wat we hebben neergezet. Als iemand ons had gezegd dat we in zo’n korte tijd een leefbaar huis, een nieuw opgebouwd tussenstuk met dak en ook nog een geweldige tuin zouden hebben, dan hadden we die persoon stiekem uitgelachen. Zo zie je maar weer, als de droom zo moet zijn dan valt op wonderbaarlijke wijze alles op zijn plek.


France4U: Bedankt voor je inspirerende verhaal Monique en Werner! Geniet van jullie prachtige plekje in de Bourgogne, we blijven jullie volgen in de toekomst!

Ben jij ook geïnspireerd door het verhaal van Monique en Werner?
Volg France4U op social media en ontdek nog meer bijzondere verhalen, handige tips en de mooiste huizen in Frankrijk!

• Volg ons op Instagram
• Volg ons op Facebook